Nata e qiparisit

Pashë qiparisin tek mbështillej me natë pikluar nga një bojë e ndezur xixëllonjash

Lotët e kuq të trëndafilit!

“Pashë për të fundit herë fytyrën e bukur të nënës, me petale si zemra të vogla tek dilnin nga fryma e tim eti…”

I thyej ditët, si kokrra lajthie…

Një e krimbur, një e plotë, një e shëndetshme, një e hidhur!

Në kutitë e vogla paketova lotët dhe puthjet…

Në kutitë e mëdha, paketova zënkat, pajtimet, dritëhijet, gjithshka që mbeti brenda mureve…

“Lulet e bardha”

“Bardhësia e bërë si vello të paska përqafuar fort, Të bardhë si bluza e mjekut që veshe që në rini”

Tek unë zgjohen dy vende!

“Në mëngjes, teksa zgjohem, njëri më thotë “mirëmëngjesi!” e tjetri “bonjour!”…

Filli i jetës

“Mblidhet filli jetës
në një lëmsh që s’duket…”

Hej mik i dashur!

“U bëmë për mall, jemi harruar,
Mos më je ftohur a hatërmbetur?
A ndonjë brengë të ka munduar…”

“Akuarel mbi çati”

“Bulëza sferike
e ujit
rrokulliset ngadalë,
kujton se është globi ujor
i botës
në duart e fëmijës
që pikturon
oqeanin
ku lundrojnë anijet”

Burrat prej bore!

“Në vend të hundës një karrotë, Për sytë dy kongjij pis të zinj…”