Lamtumira e poetëve
Lamtumirë Kadare, por jo përgjithmonë…
Nga Enkelejda Kondi-Masseboeuf
Lamtumira e Poetëve
Në netët e heshtura kur fjala shkon,
Një yll ndriçues në qiell shuhet,
Në zemrat tona trishtimi ngulmon,
Se një poet i madh tashmë mungon.
Fjalët e tij, si ujë i pastër burimi,
Përhumbin në kohë si erë e butë,
Në librat që lënë pas, qëndron kujtimi,
Një trashëgimi e gjallë, që s’vdes kurrë.
Nga viset e Shqipërisë e deri larg,
Në çdo vend ku fjala shqipe këndohet,
Kujtohet zëri i tij, i fortë si mal,
Një shpirt që kurrë nuk harrohet.
Nga Gjirokastra në Parisin e artë,
Kudo shtegtoi me penë në dorë,
Lirizmi i tij, si dritë në prag të natës,
Ndriçoi botën, duke dhënë dritë e shpresë.
Lamtumirë poet, por jo përgjithmonë,
Se fjalët e tua jetojnë e frymojnë,
Në çdo varg, në çdo zemër, në çdo tone,
Ismail Kadare, përherë na frymëzojnë.
Më shumë lajme
